Die term "klankfilm" verwys na 'n rolprent wat gesinchroniseerde klank insluit, wat die aanbieding van dialoog, musiek en ander oudio-elemente in samewerking met die visuele beelde moontlik maak. Voor die koms van klankfilms was flieks hoofsaaklik stil, vergesel van lewendige musiek of klankeffekte wat in teaters gespeel is. Klankfilms het 'n rewolusie in die bedryf gemaak en die standaardformaat vir rolprente wêreldwyd geword.In 'n klankfilm word die oudio tipies gelyktydig met die beeldmateriaal tydens die produksieproses vasgelê. Dit word bereik met behulp van verskeie tegnieke soos die opname van dialoog deur mikrofone of die vaslegging van musiek deur instrumente of sangers. Die klank word dan gesinchroniseer en gekombineer met die visuele beeldmateriaal tydens naproduksie om 'n samehangende oudiovisuele ervaring te skep.Die bekendstelling van klankfilms in die laat 1920's, met die vrystelling van "The Jazz Singer" in 1927 , het 'n belangrike mylpaal in die geskiedenis van rolprente gemerk, wat die storievertelvermoëns van rolprentvervaardigers verbeter het en meer meesleurende en boeiende fliekervarings moontlik gemaak het.